ارزیابی مهارت های بالینی پزشکان خانواده استان فارس با استفاده از آزمون بالینی مبتنی بر مشاهده(osce)

زمینه و هدف: آموزش پزشکی فرصتی برای تربیت افرادی است که بتوانند صلاحیت های لازم را برای مراقبت بیماران کسب کنند. از طرفی ارزیابی یکی از مهمترین مراحل نظام آموزشی است. ارزیابی توانمندیهای پزشکان می تواند بازتابی مناسب از عملکرد برنامه آموزش قبل از فارغ التحصیلی ونیز آموزش مستمر پس از آن را فراهم آورد و منجر به بهبود فرآیند آموزش گردد. هدف از این مطالعه، سنجش توانمندی های (مهارت) پزشکان خانواده با استفاده از آزمون osce می باشد . روش کار: این بررسی بصورت مقطعی انجام گرفت . از320 پزشک شاغل در برنامه پزشک خانواده، یک نمونه 79 نفری با استفاده از روش نمونه گیری سیستماتیک انتخاب گردید . این افراد در 19 ایستگاه طراحی شده شرکت کردند . روش جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ساختار یافته ای بود که پایایی و روایی آن در حد قابل قبول بود . در این مطالعه از آزمونهای آماری همبستگی و t-test ، با سطح معنی داری کمتر از 05/0 استفاده گردید. یافته­ها: از مجموع 79 پزشک شرکت کننده در این مطالعه 62% (49 نفر) مرد بودند . نمره کل آزمون 190 و میانگین کسب شده (2/15 ± 113) بود. در تحلیل آماری مشاهده گردید، رابطه معنی داری بین نمره آسکی پزشکان در فیلد های بهداشتی ودرمانی و جنسیت آنان وجود دارد(004/0 p< ). ارتباط معنی داری بین نمره آسکی ، محل فارغ التحصیلی و وضعیت استخدامی به دست نیامد. نتیجه گیری : یافته ها نشان داد که میزان مهارت های پزشکان عمومی در ارائه­ی بسته خدمت بهداشتی درمانی پایین بوده و نیاز به مداخلات متعدد جهت ارتقای مهارت های آنها می باشد.